woensdag 2 september 2009

Bonjour Valeo

... is het woord waarmee iedereen die binnenkomt elk ander de hand schudt. Het kantoor van Valeo is zeer verzorgd, net als de mensen. Smart casual was dus inderdaad ongeveer raak: sommigen lopen in overhemd boven een spijkerbroek, anderen in pak, maar iedereen loopt er verzorgd bij.

Mijn directe begeleider is er niet, maar hij heeft voor een goede instructie en een plaatsvervanger gezorgd: Younes. Verder maakte ik kennis met Aledine (een Libanese), François (de oudste, met de lach van een levensgenieter) en An (een Chinees). Het is rustig op het lab en iedereen houdt rekening met elkaar, zo lijkt het; labtafels worden netjes achtergelaten en soldeerstations broederlijk gedeeld. Ik ben lid van team Innovatie, dat samen met Certificatie en Ontwerp een kantoorruimte deelt die grenst aan een fatsoenlijk EMC-lab. Strategisch ingericht en het is natuurlijk ook wel stoer om in een gebied met de geheimste classificatie te mogen werken (een "zone rouge"). Geen foto's uit het lab dus, helaas.

Als we gaan lunchen blijkt dat Younes en zijn overbuurman moslim zijn: zij houden de Ramadan. Mijn respect groeit verder als Younes rustig bezig is om mijn kantine-pas te regelen.

Er zijn nog heel wat raadsels voor mij, maar gelukkig kan ik zonder alle antwoorden toch snel aan de slag. Ik heb vandaag al lekker zitten meten, debuggen en solderen (met succes). Morgen ga ik mijn soldeerwerkje afmaken: een testprint voor een CAN-bus transceiver. Een immuniteits-test (voor geleide storing) blijkt op nogal veel manieren te kunnen. Gelukkig is er in Valeo- en andere protocollen al goed nagedacht over hoe je met zo min mogelijk metingen een apparaat zo volledig mogelijk 'doorfluit'.

Dat was de tweede dag.

... of toch niet. Zojuist nog even door de résidence gewandeld en ik kwam een man in judopak tegen die zelfverdedigingslessen geeft. Het blijkt een Congolese vechtsport, Mukumbusu ("Gorilla") te zijn. Ik heb als enige blanke een training meegedaan en ik heb me zeer vermaakt. Twee jongens die over mij (?) fluisterden moesten daarvoor opdrukken; de man heeft de wind eronder. Bij het oefenen van een offerworp wel mijn linkerknie bezeerd, maar dat gaat wel weer over. Volgende week weer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten