Vanochtend op de Thalys gezet door Hilde en Martin. Pas halverwege de rit, ziende op de Franse bewegwijzering naast het spoor, begon ik me te beseffen waar ik aan begonnen was en krijg ik er daadwerkelijk zin in. Een lach.
Aangekomen bij de ALJT, heb ik een bureaucratische conversatie met Mme SAÏD, ze bedoelt het goed en ondergaat met mij gelaten de procedure en de zoektocht naar de benodigde papieren. De eigenwijsheid van de Fransen die mij met de taalverwerving zou moeten helpen werkt beter dan ik had durven hopen: voornoemde dame spreekt geen Engels, dus ik moet wel Frans spreken en luisteren. Het gaat met horten en stoten, fout op fout, maar in elk geval raak ik mijn gêne kwijt.
Het gebouw en de kamer zien er erg schoon en verzorgd uit. Op de résidence worden allerhande activiteiten georganiseerd voor de sociale contacten en verbroedering. Mijn kamer kijkt uit op het westen en meet zo'n 2,5 bij 4 meter, plus nog een toilet/douche. Er is een gedeelde keuken die niet alleen volgens de instructies erg netjes wordt achtergelaten. Proper allemaal!
Keukengerei gekocht en huishoudboodschappen gedaan. De kamer ingericht en Hildes schilderijtje opgehangen. Tijdens het koken maak ik kennis met ene Fanta (?!). Het converseren gaat eigenlijk wonderwel en van schrik neem ik afscheid, hoewel zij nog wel wat langer wil blijven kletsen.
Enfin, ik vraag de weg voor morgen en ga bijtijds slapen. De eerste dag.
